De 1e week

Alweer een week onderweg. Het gaat snel.
Ik maak een verslag van de afgelopen week . Wifi is niet overal en schrijven op de smartphone kost veel moeite en stroom. Het is niet goed mogelijk elke keer de mobiel op te laden en dan ook nog de GPS.

Die GPS is een mooi verhaal. Had mijn zoon mooi de route gedownload, dacht ik even slim te zijn de trajecten te benoemen zoals in het routeboekje. Afijn er is ook een omgekeerde route en soms staat die opgeslagen en ja ..Ipv naar Bremen word ik weer naar huis gestuurd.
De route is overigens prachtig , mooie landschappen, al vanaf Leeuwarden naar Zuidwolde, waar ik de 1e nacht lekker nog in een gewoon bed kon slapen bij mijn zus en zwager. Ook het eten stond lekker luxe klaar Marijke en ik zijn samen naar het vestingstadje Bourtange gefietst, schitterend door het stroomdal van de Aa , alleen 's ochtends een beetje regen, verder heerlijk weer. Tot nu toe tref ik het steeds, wind in de rug, en droog overdag. Campings vind ik niet erg mooi, veelal stacaravans. De 4e dag ben ik van de route afgeweken om Oldenburg te gaan, ik had afgesproken kennis te maken de ouders van Daliah, de vriendin van mijn zoon. Hartelijk ontvangen, lekker gegeten.
En dan is toch het moment, dat ik het alleen moet doen en dat is me eerst erg tegen gevallen. Het platteland is verlaten en er is weinig contact, de momenten die er zijn, zijn altijd leuk, zoals de vrouw, die me hielp de fiets een trapje af te krijgen. Het was in Bremen, leuk gesprek en ze waarschuwde voor het komende slechte weer, ze vond dat ik maar in de jeugdherberg moest overnachten en dat heb ik gedaan..op een 6 persoonskamer, goed geslapen overigens.

Bremen is de 1e Hanzestad die ik aandoe, Groningen ben ik niet door geweest. Omdat ik vroeg in de stad was, heb ik veel kunnen zien, de prachtige Dom, maar ook het wijkje Schnoor, smalle straatjes en huisjes uit de 11e tot de 18e eeuw, vroeger bewoond door vissers en handelslieden, nu veelal winkeltjes.
Nu sta ik op een camping 60 km voor Hamburg, best wel mooi aan een watertje, maar ook weer veel stacaravans. Wel zeer vriendelijke eigenaren.

Het landschap is steeds wat glooiend, denk je pap in de benen te hebben, valt het mee en suis je zomaar weer naar beneden, echt vals plat. Er zijn veelal koolzaadvelden, bouwgrond met graan en pas geploegd bouwgrond, dat bij de vaak stevige wind gaat stuiven, zodat de grond tussen mijn tanden knarst en er soms zandstormen te zien waren, zodat ik me wel eens in Marokko waande.