witte pijlen

Toch goed geslapen, hoog op het krakende stapelbed.
Ik zie nu idd veel meer groepen wandelaars, die soms de hele weg bezetten, sommige stukjes lopen gelijk met elkaar. Ik vind het weer een prachtige route, fiets weer alleen, gisteren wel Lydia met Wim en Herman onderweg getroffen, maar weer kwijt geraakt en zo start ik alleen en kom ik vast ook alleen aan tussen vele anderen.
Het ruikt lekker onderweg, eucalyptus bomen en veel berm bloemen, ik denk dat het een mooi jaargetijde is om te fietsen.
Even van de weg af om in Furelos te kijken en ik kom weer midden in een mis terecht, een mooie stempel gekregen. Vlak erna word ik ingehaald door Mike, een NewYorker, hij is zijn vriendin kwijt geraakt en vraagt of ik haar heb gezien, hij vindt het zo jammer dat hij zijn octopus maaltijd nu heeft gemist. Hij is erg druk en vraagt van alles, bij een bushokje treffen we na kilometers Nancy, zijn vriendin, we delen mijn empanada en hun peren, ik kom te weten, dat ze georganiseerd fietsen en de witte pijlen volgen, meer dan een week geleden zag ik steeds een mannetje fietsen, die die pijlen op de weg spoot, in Arzua tref ik hem op een terras, hij is de organisator, er fietst nu een groep van 9 Amerikanen met begeleidings auto ed.Hij heeft een boek geschreven over de camino.
Ik neem afscheid, want ze nemen net iets zuidelijker de route en dan mis ik (blondy) toch mijn eigen route en kom op de witte pijlen route en die is prachtig door verstilde dorpjes, ik was niet bang te verdwalen, want uiteindelijk zouden zij ook in Loxo overnachten.
Ik heb hun niet weer gezien, maar als we elkaar treffen in Santiago gaan we samen paella eten.
Zit nu in casa rural, lijkt luxe, maar er zijn geen albuerges meer en ik wil morgen rustig in Santiago aankomen.
Nog 30 km.
Liefs voor allen