zwaar, maar gehaald

Die tent is toch bij La poste gebracht, een belevenis op zich, ze hebben er allemaal grote dozen voor europa zendingen en ook voor internationaal, een japanner stuurde ook overtollige ballast weg, ik had eigenlijk teveel om in die ene doos te doen en toen heb ik er nog wat spullen uitgelaten, maar de tent en het stoeltje zijn nu onderweg naar de buren, ik had nog een fleece slaapzak, vond het eigenlijk zonde om die achter te laten, maar die paste er niet meer bij, 2 broers, die ik eerder had ontmoet en lopend waren met karretjes,stuurden ook bagage terug, zij hadden wel belang bij die slaapzak, leuk hoe alles dan weer een plek krijgt. Gisteren trof ik Lydia aan op de camping, zo leuk, ik had haar op de fiets- en wandelbeurs getroffen en zij vertrok 3 dagen eerder, we hoopten er al op elkaar te zien, zij raakte 2 dagen ziek en toen haalde ik haar dus in en nu troffen wij elkaar op de camping. Zij nam nog een dun fleecedekentje mee.
Pas om half 11 kon ik vertrekken, zo druk was het bij La poste, te laat eigenlijk om zo,n zware tocht te doen, maar ja mijn rustdag had ik al gehad en de tent was nu weg. Nou wat was ik blij, dat ik die overtollige kilo"s eraf had gegooid, ik vond het bere zwaar, lange stukken ook gelopen, want dat ging net zo snel en al die haarspeldbochten, het hield maar niet op, soms dacht ik " was ik maar een loper met een klein rugzakje op"
Alto Ibaneta, 1057 meter omhoog gefietst en gelopen in 26 km en wat een opluchting om dan naar beneden te suizen.
Lydia was al om 8 uur vertrokken, we hadden niks afgesproken, we zouden wel even contact houden en zo suisde ik naar het hostel, waar lydia inmiddels al een poosje was en alle zwaarte viel van me af na een koud biertje, lekkere douche en een pelgrimsdiner.
En dat voor overnachting en diner 22, 00, ja als je daar voor moet koken en dan ook nog je tentje moet opzetten.....
Liefs voor allen